Aktywność dostosowana do psa
O ile sama aktywność ruchowa jest wskazana w życiu codziennym, o tyle rodzaj tej aktywności należy dostosować do potrzeb oraz możliwości danego psa. W pierwszej kolejności rodzaj sportu należy dobrać do możliwości danej rasy, np. basset hound nie sprawdzi się w agility, labrador retriever nie będzie zadowolony z flyballu, a dog niemiecki niekoniecznie może być dobry w pasieniu owiec. Wybierając dyscyplinę sportową, należy przeanalizować, do jakiej pracy dana rasa była wykorzystywana, oraz czy budowa anatomiczna jest zgodna z danym rodzajem ruchu.
Jeżeli przygoda Twojego psa z trenowaniem dopiero się rozpoczyna, powinieneś zwrócić uwagę, aby treningi były wprowadzane stopniowo, a ich intensywność – powoli zwiększana.
POLECAMY
Odpowiednie przygotowanie
- Sprawdzenie stanu zdrowia: Często możemy spotkać się ze stwierdzeniem, że chore bądź starsze psy nie mogą korzystać z aktywności z uwagi na schorzenia lub utrudnienia, z jakimi funkcjonują. Nie do końca jest to zgodne z prawdą, ponieważ nawet zaawansowana choroba zwyrodnieniowa lub zaawansowane dysplazje stawów nie są przeciwwskazaniem do ruchu, tyle że rodzaj ruchu i jego intensywność musi być dobrana do potrzeb konkretnego psa oraz nie wolno zapomnieć o zabezpieczeniu przeciwbólowym. Rozważając kwestie udziału w treningach danej dyscypliny sportowej, należy mieć pewność, że stan zdrowia psa na to pozwala. Nawet jeśli planujemy treningi z młodym psem, nie mamy pewności, że jest on wolny od wad anatomicznych, które mogą być przeszkodą dla intensywnego treningu. W związku z tym przed rozpoczęciem treningów warto zwrócić się do lekarza weterynarii w celu wykonania podstawowego badania klinicznego oraz badania rentgenowskiego dla oceny budowy układu ruchu. W wypadku średnich i dużych ras predysponowanych do chorób stawów pierwsze badanie rentgenowskie wykonujemy już u kilkumiesięcznych szczeniąt.
- Rozgrzewka: Nie wolno także nigdy zapomnieć o rozgrzewce przed wprawieniem psa w intensywny ruch.
Żywienie i suplementacja
Dla utrzymania organizmu w zdrowiu należy zwrócić szczególną uwagę na sposób karmienia psa – pamiętajmy, aby stosować diety odpowiednie do potrzeb rasy i wieku. Stosując karmy komercyjne, warto urozmaicać dietę także o naturalne produkty, takie jak gotowane mięso, warzywa, owoce czy zioła. Jeżeli mamy w planach wprowadzenie psa w życie sportowe na poważnie, można sięgnąć także po suplementy przeznaczone do wsparcia układu ruchu, odżywienia i regeneracji mięśni. Nie wolno zapominać o stosowaniu niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych pochodzenia zwierzęcego.
Sport to wspólna zabawa
Sport i aktywność fizyczna muszą być dla psa formą zabawy, przyjemności i nagrodą. Do treningów powinniśmy podchodzić z dobrym nastawieniem, aby pies czuł się w tej aktywności swobodnie. Zbyt duża presja czy nacisk na zwiększanie intensywności wbrew możliwościom psa może wywoływać fale stresu i napięcia w psie, co ostatecznie może być demotywujące. Sport to zdrowie zarówno dla człowieka, jak i dla psa, a wspólna aktywność z psem przyniesie korzyści dla zdrowia fizycznego i psychicznego obojga.
Relacje
Wspólne osiąganie celu, zabawa, trenowanie będące rytuałem codziennym, wpłyną korzystnie na wspólną relację z psem, jednocześnie będą ogólnorozwojowe dla opiekuna i jego podopiecznego.
Myśląc o pojęciu „sport”, większość z nas ma przed oczami intensywne treningi i zawody sportowe, podczas gdy aktywność fizyczna wcale nie musi nosić znamion męczącego wysiłku, tylko być zwykłym elementem życia codziennego. Łagodna aktywność fizyczna może być elementem codziennej rutyny i pojawiać się pod postacią m.in. spacerów o różnym natężeniu, po różnym podłożu, różnymi trasami (zmienna trasa oraz podłoże będzie się wiązało z aktywnością różnych mięśni oraz wprawiało w inny zakres ruchów niż klasyczny marsz po ulicy). Oblicze spacerów wzbogacajmy o aportowanie, pływanie, wspólne bieganie – najlepiej, aby te aktywności były naprzemienne.
Jeżeli lekarz weterynarii wykluczy możliwość aktywności fizycznej, nie należy rezygnować – część dyscyplin jest związana głównie z aktywnością umysłową, a ruch jest sprawą drugorzędną.
Ponadto w życiu codziennym zwracajmy uwagę na dopracowanie wspólnej relacji oraz znajomości podstawowych poleceń. Niestety, bez wypracowania właściwej relacji z psem, zbudowania zaufania i chęci współpracy, nie będzie możliwości rozwijania się w sporcie.
