Co to takiego?
Wyobraź sobie, że po całym dniu biegania i pływania Twoje mięśnie są tak zmęczone, że ledwie możesz się ruszać. U psa podobny mechanizm dotyka jego ogona. Zimny ogon (limber tail syndrome), czasem nazywany „martwym ogonem”, to bolesne przejściowe przeciążenie mięśni u podstawy ogona oraz dolnej części grzbietu.
Skutek? Ogon zamiast dumnie sterczeć lub wesoło merdać, zwisa bezwładnie, często pod dziwnym kątem. Każda próba dotyku może wywoływać ból, a sam pies staje się markotny, wrażliwy, nieswój. Choć wygląda to dramatycznie, na szczęście w większości przypadków zimny ogon nie powoduje trwałych problemów zdrowotnych, ale nie należy tego bagatelizować.
Nazwa limber tail pochodzi z języka angielskiego i dosłownie oznacza „wiotki ogon”. Oddaje to obraz tego, jak wygląda ogon psa dotkniętego tą przypadłością – jest bezwładny, opada w nienaturalny sposób i traci swoją normalną funkcjonalność. Terminu tego najczęściej używano w odniesieniu do psów myśliwskich i sportowych, które po intensywnych polowaniach lub treningach wykazywały charakterystyczne objawy wiotczenia ogona.