W odpowiedzi powinny pojawić się parametry biochemiczne i morfologiczne krwi, ale także kolor, objętość i konsystencja kału oddawanego przez psa. To właśnie obserwacja kału psa jest dla opiekuna pierwszym sygnałem zmian zachodzących w jego organizmie, a identyfikacja przyczyn tych zmian pozwala unikać w przyszłości czynników wywołujących problemy. Poza społeczną odpowiedzialnością, jaką są obarczeni opiekunowie, polegającą na sprzątaniu po swoich psach w czasie spacerów, to właśnie konsystencja kału pozwalająca w komfortowych dla opiekuna warunkach sprzątać po swoim psie jest najlepszą rekomendacją dla zastosowanego modelu żywienia i świadczy o harmonijnym i spokojnym tempie trawienia, wchłaniania i pozbywania się niestrawionych resztek pokarmów. Co więcej: obserwowanie swojego psa podczas wykonywania czynności wypróżniania nie powinno budzić zażenowania – zachowanie psa podczas tej czynności także jest czynnikiem diagnostycznym.
Odstępstwa od normy
Prawidłowo przebiegający proces trawienia generuje odchody o jasnobrązowej, czekoladowej barwie, lekko połyskujące i o plastycznej konsystencji. Wszelkie odchylenia znajdują swoją przyczynę w różnych stanach, wśród których mogą znaleźć się także te niebudzące zaniepokojenia opiekuna. Podanie psu czerwonego buraka może skutkować podobnym kolorem kału jak w przypadku pojawienia się w niej krwi – tylko konfrontacja skutk...