Wilcze korzenie psa. Co pies dziedziczy po swoim dzikim przodku?

Na temat

Ludzie przypadkowo zauważyli, że część wilków podchodzących pod ich osady wykazuje mniejszą agresywność. Udało im się oswoić niektóre łagodniejsze osobniki, a potem zaczęli dobierać do rozmnażania osobniki o pożądanych cechach. Rezultatem tych działań jest gatunek zwierząt najbardziej zaprzyjaźnionych z ludźmi i najmocniej im oddanych.

Patrzysz na swojego psa, podziwiasz jego szatę, wspaniały ruch w biegu, zachwycasz się zachowaniem, z radością uczestniczysz w psich sportach oraz szkoleniach, chcesz dowiedzieć się o nim jeszcze więcej. Zwierzę zauroczyło Cię otwartością, oddaniem, obecnością, mniej lub bardziej udanymi próbami komunikowania się z Tobą. Wciąż jednak jest w nim coś, co czasami budzi Twój respekt, a momentami nawet… strach. 

Wilk prawdziwy, nie bajkowy

Mimo wielu naukowych dywagacji na temat tego, który gatunek można uznać za bezpośredniego przodka psa domowego (Canis familiaris), większość badaczy przyjmuje, że był nim wilk (Canis lupus). To z pewnością ekscytująca wiedza, która niejednego opiekuna psa napawa dumą, że udaje mu się kontrolować ewolucyjnego potomka króla lasu. 
Wokół wilków narosło wiele mitów, przesądów, przekonań, wynikających przede wszystkim ze strachu przed drapieżnikami, które dziesiątkowały stada zwierząt hodowlanych, narażając ludzi na spore szkody. Zarówno lęk przed zagrożeniem oraz stratą, jak i chęć zemsty za utracone dobra przyczyniły się...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Wydania czasopisma "Pies z Charakterem"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej
  • Zniżki na konferencje i szkolenia
  • ...i wiele więcej!

Przypisy