Chciałbyś dowiedzieć się więcej? Koniecznie przeczytaj artykuł: Co pies to charakter. Jaką osobowość mają nasze psy?
Prawdopodobnie Twój psi przyjaciel zmaga się z lękiem separacyjnym. Jest to stan emocjonalny, w którym pies nie potrafi poradzić sobie z rozłąką z opiekunem. Aby uniknąć lęku separacyjnego lub poradzić sobie z już powstałym problemem, warto wprowadzić w życiu ukochanego pupila kilka zmian.
POLECAMY
Dowiedz się, jaki schemat dnia wypracowałeś z psem
Psy uwielbiają schematy. Czują się bezpieczniej, gdy są w stanie przewidzieć, co się za chwilę wydarzy. Dzięki przeanalizowaniu całego dnia dowiesz się, w jaki sposób pracowałeś z psem do tej pory i czego Wam zabrakło.
Zapewnij psu trening umysłowy
Wprowadzanie nowych komend i zabaw nie zawsze musi mieć praktyczne znaczenie. Warto więc poszerzać umiejętności pupila o kolejne triki. Zmęczony umysłowo pies potrzebuje więcej czasu na regenerację niż pies zmęczony fizycznie. Zapewniając psu oba te wysiłki, masz pewność, że większość czasu pies przeznaczy na odpoczynek.
Pod hasłem „trening umysłowy” kryje się jednak coś więcej niż tylko nowe komendy i sztuczki, których można nauczyć psa. Jeśli widzisz, że Twój pies domaga się większej ilości tego typu pracy, rozważ wprowadzenie do rytmu dnia noseworku i brainworku. Wspólny udział w tego typu treningach poprawi Waszą relację, zmęczy psa i nauczy go nowego sposobu komunikowania się z otoczeniem.
| Ważne Czy wiesz, że pies powinien przeznaczać aż do szesnastu godzin na sen i odpoczynek w ciągu dnia? |
| Ważne Czy wiesz, że nosework wykorzystywany jest jako terapia dla psów lękliwych, agresywnych i z przebytymi traumami? |
Popraw jakość spacerów
Spacer jest dla psa! Jest to dość oczywista informacja, którą zna każdy miłośnik psów. Często jednak teoria nie współgra z praktyką. Co zrobić, by to zmienić?
W pierwszej kolejności przyjrzyj się akcesoriom spacerowym, których używałeś do tej pory. Zarówno obroża, jak i szelki powinny być odpowiednio dopasowane do rozmiaru psa, aby podczas ruchu i przybierania rozmaitych pozycji nie uciskały i nie ograniczały ruchów, powodując ból. Smycz także ma znaczenie. Im dłuższa smycz, tym większa swoboda podczas buszowania w trawie, obwąchiwania otoczenia i komunikacji z innymi psami. Psy poruszają się innym tempem niż ludzie, łatwiej więc będzie zapanować nad psem na dłuższej smyczy, niż siłować się z pupilem, który chciałby pójść w inną stronę niż opiekun.
Miejsce i długość spaceru oraz to, co się na nim dzieje, wpływa na zachowanie psa. Aby pies mógł w pełni skorzystać ze spaceru i zaspokoić wszystkie swoje psie potrzeby, opiekun musi zezwolić mu na to. Jeśli w ciągu dnia wszystkie spacery będą krótkie i ograniczą się jedynie do „rundki wokół bloku”, istnieje duże prawdopodobieństwo, że sfrustrowany i pobudzony pies będzie próbował zaspokoić swoje potrzeby na przedmiotach znalezionych w domu. Jeśli w ciągu dnia nie masz czasu na treningi i zabawy z psem w domu, wykorzystaj czas na spacerze i włącz treningi oraz zabawy do schematu spacerowego.
Życie psa przez całą dobę
Zastanawiałeś się kiedyś, jak wygląda życie Twojego psa? Podczas gdy Ty idziesz do pracy lub szkoły, spotykasz się z rodziną i ze znajomymi, wychodzisz do kina, Twój pies siedzi i czeka. Jedyna jego aktywność w ciągu dnia to spacer, którego zasady wyznaczasz Ty. Wiadomo, że psy do poznawania otoczenia wykorzystują swój niezawodny węch. Każdy zapach na trawie, drzewie, nieczystościach pozostawionych przez inne zwierzę to ogromna ilość informacji, którą pies jest w stanie rozczytać. Zamiast więc skracać smycz i popędzać psa, pozwól mu na zbieranie informacji z zapachu, którego pełno na Waszej trasie spacerowej. Spełniony pies to szczęśliwy pies, a co za tym idzie – skory do współpracy.
Zapewnij psu zabawki i gryzaki, którymi będzie mógł się zająć pod Twoją nieobecność
Psy wyciszają się przez gryzienie, żucie i wylizywanie. Aby ofiarami psich szczęk nie stały się meble i cenne przedmioty należące do opiekuna, należy zapewnić psu własne zabawki i gryzaki. Podczas wybierania tego typu akcesoriów opiekun powinien kierować się bezpieczeństwem psa. Zarówno zabawki, jak i gryzaki powinny być dostosowane rozmiarem do wielkości psa. Małemu psu nie powinno się podawać zabawek i gryzaków przeznaczonych dla dużych psów, dużemu psu zaś nie można podawać zbyt małych akcesoriów, grozi to bowiem połknięciem i zadławieniem.
Podczas wybierania zabawek trzeba zwrócić uwagę na materiał, z którego zostały one wykonane. Wszelkie ostre lub małe elementy mogą zostać odgryzione i połknięte, kalecząc jednocześnie pysk psa. Do najczęściej polecanych zabawek należą kongi, lickmaty, maty i kule węchowe oraz szarpaki. Istnieje jednak możliwość stworzenia zabawek dla psa z rzeczy zalegających w domu. Do stworzenia zabawki można wykorzystać nieużywane już ubrania, koce lub ręczniki, butelki plastikowe, kartki papieru, rolki po papierze toaletowym lub ręcznikach papierowych, kartony, wytłaczanki po jajkach oraz blachy do muffinów. Zanim jednak zabawka zostanie stworzona, opiekun powinien upewnić się, że pies nie ma skłonności do połykania fragmentów kartek i kartonów oraz do przegryzania butelek plastikowych. Jeśli pies bezproblemowo po rozerwaniu kartonów wypluwa z pyska małe kawałki, nic nie stoi na przeszkodzie, by spróbować stworzyć zabawkę z wyżej wymienionych materiałów.
Pamiętaj! Nawet jeśli Twój pies zna zabawkę i do tej pory nie zdarzyło mu się połknąć jej elementu, nie gwarantuje to, że w przyszłości do takiej sytuacji nie dojdzie. Podawanie każdego rodzaju zabawek jest równoznaczne z kontrolowaniem stanu zabawki i obserwacją psa.
Wprowadź klatkę kennelową
Wbrew pozorom klatka nie jest więzieniem psa lub miejscem, w którym pies powinien przebywać za karę. Wręcz przeciwnie – klatka powinna być dla psa prywatnym pokojem, w którym czuje się on bezpiecznie. Poprawne wprowadzenie klatki kennelowej gwarantuje zwiększenie poczucia bezpieczeństwa psa oraz polepszenie jakości snu. Dzięki temu pies lepiej przyswaja zmiany w schemacie jego dnia i łatwiej zapamiętuje zachowania wyuczone podczas treningu.
Naucz psa zostawania w domu
Gdy wszystkie potrzeby zostały zaspokojone, a dzienny schemat – uregulowany, czas przyzwyczaić psa do samodzielnego pozostawania w domu. Będzie się to wiązało z poświęceniem psu więcej wolnego czasu niż do tej pory. Przede wszystkim warto przyjrzeć się swoim nawykom związanymi z wyjściem z domu. Od teraz należy zacząć szykować się na wyjście bez wychodzenia. Można wykorzystać do tego czas wolny, w którym na pewno nie ma konieczności wyjścia z domu nawet na chwilę. Nakładanie makijażu lub golenie twarzy, ubieranie się, korzystanie z toalety – wszystkie te działania należy przeprowadzić tak, jak podczas każdego wyjścia, po czym przejść się po mieszkaniu i przebrać się ponownie w domowe ubrania. Zależy nam na tym, by pies nie zwracał uwagi na tego typu czynności. Można posiedzieć chwilę w wyjściowym stroju na kanapie. Gdy pies przestanie się pobudzać przy tego typu czynnościach, można pochodzić po domu, a w następnym etapie stać chwilę przy drzwiach. Dopiero gdy pies nie będzie się już przejmował tego typu sytuacjami, będzie można zacząć uchylać drzwi i zamykać, stopniowo wydłużając czas otwartych drzwi. Kolejnym etapem będzie wychodzenie na korytarz: 10 sekund, 20 sekund i coraz dłużej. Im łagodniej przeprowadzimy ten proces, tym szybszych efektów możemy się spodziewać. Niestety, odwrażliwianie to powolny proces, jednak zagwarantuje nam zmianę nawyków psa i zredukowanie stresu związanego z pozostawaniem w domu bez opiekunów.
