Dział: Relacje i komunikacja

„Jest ci źle? Zaadoptuj psa. Pomaga w leczeniu depresji i wydłuża życie” – zachęcają nagłówki internetowych artykułów. W konsekwencji chorzy na depresję często rozważają wzięcie pod opiekę psa jako element terapii, są do tego zachęcani przez bliskich, a nawet przez psychiatrów czy psychoterapeutów. Czytając te wszystkie doniesienia o wpływie psa na nasze samopoczucie, można uznać, że pies rzeczywiście jest remedium na wszelkie problemy. Czy jednak na pewno nie ma tutaj żadnego „ale”? Czy w tym doskonałym planie leczenia depresji coś może pójść nie tak?

Czy szczekanie psa na dźwięki dobiegające z klatki schodowej jest czymś naturalnym, czy anomalią? Które zachowania związane z wokalizacją pod drzwiami powinniśmy uznać za normalne, a które klasyfikować jako zachowania niepożądane lub zaburzenia i poprosić o pomoc specjalistę?

Dzisiejszy pies jest zorientowany na człowieka. Żaden inny gatunek nie czuł się tak dobrze w ludzkim biotopie, jak Canis familiaris. Pies jako zwierzę wysoce socjalne całkiem nieźle funkcjonuje w uporządkowanym ludzkim społeczeństwie. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że na drodze ewolucji tych zwierząt, podczas świadomej selekcji, brano pod uwagę głównie gotowość podporządkowania się psa człowiekowi.

Czy pies może być dominujący? Czy może chcieć zdominować domowników lub inne psy? I co to właściwie oznacza? Próbujesz zrozumieć jego zachowanie, szukasz odpowiedzi, ale internet pełen jest sprzecznych informacji. Trenerzy i behawioryści także często różnią się w przekazie, a słowo „dominujący” stało się wielkim workiem, do którego wrzuca się zachowania psa o rozmaitej genezie.

Wielcy bohaterowie nie zawsze noszą peleryny. Czasem wystarczy zwykła osoba, która przyjmuje pod swój dach psa, by go uratować lub zmienić jego życie na lepsze. Opiekunowie czworonogów to prawdziwi bohaterowie, których codzienna troska i oddanie sprawiają, że ich czworonożni przyjaciele mogą cieszyć się pełnią życia. Przyjrzyjmy się bliżej temu zagadnieniu – zobaczcie, jakie heroiczne czyny kryją się za rolą opiekuna.

Stosowanie wiedzy naukowej pozwala na prowadzenie skutecznej terapii bez użycia metod i narzędzi wykorzystujących awersję. Przedstawione w pierwszej części artykułu tezy Lindsaya w większości możemy dziś nazwać apoteozą awersji, a argumenty w nich zawarte można z łatwością obalić. W tym celu podzielimy je na dwie grupy.

Jak zapewnić psu bezpieczeństwo, a opiekunowi spokój, podczas pobytu z czworonogiem w terenie? Czipowanie i elektroniczna rejestracja psów znacznie zwiększa szanse na szczęśliwy powrót do domu zwierzęcia w razie nieprzewidzianego nieszczęśliwego zdarzenia – jego ucieczki lub kradzieży.

Wizyta u psiego fryzjera może być stresująca zarówno dla czworonoga, jak i dla jego opiekuna. Psy lubią powtarzalność i rutynę, z reguły obawiając się gwałtownych sytuacji i nieznanych zadań. Człowiek ma z kolei poczucie, że zostawia psa w obcych rękach i naraża go na nieprzyjemne czynności. Zwierzę odczuwa emocje swojego opiekuna i boi się jeszcze bardziej. Co zatem zrobić, aby przerwać to błędne koło? Odpowiedź brzmi: odpowiednio się przygotować.